گستردگی و تنوع كاربردهای زیست فناوری (بیوتكنولوژی)، تعریف و توصیف آن را كمی مشكل و متنوع ساخته است. برخی آن را مترادف میكروبیولوژی صنعتی و استفاده از میكروارگانیسم ها می‌دانند و برخی آنرا معادل مهندسی ژنتیك تعریف می‌كنند. اما به طور كلی می توان تعریف زیر را برای بیوتكنولوژی ارائه داد: 
"كاربرد روشهای علمی و فنی در تبدیل برخی مواد به كمك عوامل بیولوژیك (مانند میكروارگانیسمها، یاخته‌های گیاهی و جانوری و آنزیمها و... ) برای تولید كالا و خدمات در كشاورزی، صنایع غذایی، دارویی، پزشكی، و سایر صنایع." 
هر چند كه با گذشت زمان، دانشمندان به مفاهیم مشتركی در مورد تعریف بیوتكنولوژی نزدیك شده اند اما هر متخصص و دانشمندی تعریف جداگانه ای از بیوتكنولوژی ارائه می‌دهد. علت این حقیقت را باید در ماهیت بیوتكنولوژی یافت. گستردگی كاربرد بیوتكنولوژی در قرن بیست و یكم به حدی است كه اقتصاد، بهداشت، درمان، محیط زیست، آموزش، كشاورزی، صنعت، تغذیه، و سایر جنبه‌های زندگی بشر را تحت تاثیر شگرف خود قرار خواهد داد. امروزه مسلح بودن به این دانش می‌تواند نقش مهمی در توان قدرتی یك كشور محسوب شود. بعنوان مثال، در جهانی كه با رشد انفجاری جمعیت روبروست، علمی همچون بیوتكنولوژی است كه می‌تواند نقش اثرگذاری در تامین غذای نسل حاضر و آینده كشورها داشته باشد.

تاریخچه گروه بیوتکنولوژی پزشکی:

گروه بیوتکنولوژی پزشكي با هدف تربيت نيروي متخصص و كارآمد اقدام به جذب دانشجو در مقطع عاليه دكتراي تخصصي در دانشكده فناوريهاي نوين پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1387 شمسي مجوز  تاسيس گرفت و فعاليت خود را در کنار دو رشته مصوب دیگر آغاز نمود. با تاسیس سه رشته مصوب نانوفناوری پزشکی، پزشکی ملکولی و بیوتکنولوژی پزشکی، مجوز تاسیس دانشکده به دانشگاه ارائه گردید و متعاقبا در فرودین ماه 1388 با حضور ریاست وقت دانشگاه و ارائه احکام هیات رئیسه و مدیران گروه، دانشکده فناوریهای نوین هم رسما گشایش یافت و گروههای آموزشی دیگر نیز بتدریج مجوز تاسیس گرفتند. بمنظور تسهیل استفاده از تجارب اساتید شناخته شده دانشگاه، آیین نامه سمت هیات علمی ثانویه توسط هیات رئیسه دانشکده تدوین و تصویب شد و بدین ترتیب برای هدایت گروه بیوتکنولوژی پزشکی از اساتید شناخته شده دانشگاه بشرح زیر فعالانه مشغول بکار شدند:
دکتر محمدرضا خرمی زاده  و دکتر ساسان رضایی و دکتر محمدرضا پورمند از دانشکده بهداشت، دکتر ابراهیم  عزیزی، دکتر احمد رضا شاهوردی، دکتر محمدعلی فرامرزی و دکتر ضرغام سپهری زاده از دانشکده داروسازی .

در سال 1388 مجموعاً هشت نفر دانشجوی دکتری تخصصی بیوتکنولوژی پزشکی تحت هدایت اساتید فوق، برنامه آموزشی و پژوهشی خود را در گروه دنبال میکردند.
بتدریج پس از استقرار و حرکت رو به جلوی گروه، اساتید دانشکده داروسازی همکاری خود را از شکل هیات علمی ثانویه  به استاد مدعو و استاد راهنما و استاد مشاور پایان نامه ها تغییر دادند. برای تکمیل کادر علمی گروه از خانم دکتر لادن تیموری (انستیتو پاستور) و اقایان دکتر مهدی امینیان و دکتر غلامعلی کاردر (دانشکده پزشکی ) و دکتر محمدرضا پورمند (دانشکده بهداشت) برای همکاری بصورت عضو هیات علمی ثانویه دعوت بعمل آمد.

تعاملات آکادمیک گروه با دانشگاهها و مراکز دیگر با توجه به عضویت دکتر خرمی زاده و دکتر رضایی در بورد بیوتکنولوژی و پزشکی ملکولی وزارت بهداشت شکل گسترده تری به خود گرفت.  به دنبال ادغام دانشگاههای علوم پزشکی تهران و ایران، دوره کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی پزشکی به همراه دانشجویانش از دانشگاه علوم پزشکی ایران تحت سرپرستی گروه بیوتکنولوژی پزشکی دانشکده فناوریهای نوین پزشکی تهران قرار گرفت. سپس جذب دانشجوی کارشناسی ارشد به برنامه گروه اضافه شد و تاکنون نیزادامه دارد. بدنبال گسترش و درخواست نیاز گروه، آقایان دکتر اسماعیل صدرالدینی دانش آموخته دکتری رشته بیوتکنولوژی پزشکی، دکتر بابک نگاهداری پزشک دانش آموخته دکتری رشته بیوتکنولوژی پزشکی و دکتر محمدعلی مظلومی داروساز و دانش آموخته بیوتکنولوژی پزشکی از سوئد و خانم دکتر الهه متوسلی فارغ التحصیل ژنتیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران فعالیت آکادمیک خود را بعنوان عضویت هیات علمی اولیه در گروه آغاز کردند. خانم دکتر متوسلی بعداً به گروه پزشکی ملکولی دانشکده انتقال یافت. با انتصاب ریاست جدید دانشکده و پایان دوره مدیر گروه، آقای دکتر اسماعیل صدرالدینی سمت مدیر گروه بیوتکنولوژی را در سال 1393 به عهده گرفتند. در خلال مدیریت ایشان، آقای دکتر یزدان عسگری دانش آموخته رشته بیوانفورماتیک بعنوان عضو هیات علمی اولیه  به جمع اساتید گروه پیوست.
به  منظور گسترش تعاملات و فعالیتهای گروه و بنابر دعوت دکتر صدرالدینی، آقایان دکتر مصطفی قانعی رییس انستیو پاستور و دکتر محمدجواد رسایی از دانشگاه تربیت مدرس و دکتر فریدعابدین درکوش از دانشکده پزشکی بعنوان عضو هیات علمی ثانویه به گروه پیوستند.
در اردیبهشت ماه سال 1397 و پس از پایان دوره مدیر گروه، آقای دکتر بابک نگاهداری سمت مدیر گروه بیوتکنولوژی را به عهده گرفتند.

گروه در حال حاضردارای 4 عضو هیات علمی تمام وقت و 1 عضو هیات علمی ثانویه می باشد و با پذیرش دانشجویان در دوره های کارشناسی ارشد و دکتری، با مراکز مختلف بیوتکنولوژی داخل و خارج از کشور (مانند پژوهشگاه رویان، انستیتو پاستور، مرکز طبی اطفال، مرکز نقص ایمنی، ...) همکاری داشته و در سالهای اخیر با همکاری پردیس بین الملل دانشگاه، دانشجویان خارجی را نیز هدایت میکند.

گستردگی و تنوع كاربردهای زیست فناوری (بیوتكنولوژی)، تعریف و توصیف آن را كمی مشكل و متنوع ساخته است. برخی آن را مترادف میكروبیولوژی صنعتی و استفاده از میكروارگانیسم ها می‌دانند و برخی آنرا معادل مهندسی ژنتیك تعریف می‌كنند. اما به طور كلی می توان تعریف زیر را برای بیوتكنولوژی ارائه داد: 
"كاربرد روشهای علمی و فنی در تبدیل برخی مواد به كمك عوامل بیولوژیك (مانند میكروارگانیسمها، یاخته‌های گیاهی و جانوری و آنزیمها و... ) برای تولید كالا و خدمات در كشاورزی، صنایع غذایی، دارویی، پزشكی، و سایر صنایع." 
هر چند كه با گذشت زمان، دانشمندان به مفاهیم مشتركی در مورد تعریف بیوتكنولوژی نزدیك شده اند اما هر متخصص و دانشمندی تعریف جداگانه ای از بیوتكنولوژی ارائه می‌دهد. علت این حقیقت را باید در ماهیت بیوتكنولوژی یافت. گستردگی كاربرد بیوتكنولوژی در قرن بیست و یكم به حدی است كه اقتصاد، بهداشت، درمان، محیط زیست، آموزش، كشاورزی، صنعت، تغذیه، و سایر جنبه‌های زندگی بشر را تحت تاثیر شگرف خود قرار خواهد داد. امروزه مسلح بودن به این دانش می‌تواند نقش مهمی در توان قدرتی یك كشور محسوب شود. بعنوان مثال، در جهانی كه با رشد انفجاری جمعیت روبروست، علمی همچون بیوتكنولوژی است كه می‌تواند نقش اثرگذاری در تامین غذای نسل حاضر و آینده كشورها داشته باشد.